Zoeken in deze blog

Translate

woensdag 29 februari 2012

De overheid en de ICT: het UWV

Ik vond het een opmerkelijk bericht recent: de Tweede Kamer baart zich zorgen over de 'verregaande' digitalisering bij het UWV.

Overheid en ICT

Nu hebben de overheid en ICT over het algemeen geen goede geschiedenis; daar zijn al vele rapporten aan gewijd. Ondanks de signalering van deze problematiek en het waarschuwen, met name door archivarissen, van dreigend informatieverlies heeft dit nog maar zelden plaatsgevonden.
Vermoedelijk komt dit deels omdat de overheid ook nog altijd heel veel met papier werkt. Anderzijds is met name in de afgelopen tijd dankzij toenemende hackersactiviteiten aangetoond dat er in ieder geval nog veel te doen valt aan allerlei beveiligingslekken.

Taakstelling

Bijna een jaar geleden werd vanwege de kabinetsbezuinigingen voor de periode 2012-2015 een forse taakstelling opgelegd aan de UWV of het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen, vooral bekend vanwege de werkloosheidsuitkering. Een groot aantal vestigingen wordt gesloten (van honderd naar dertig), er verdwijnen duizenden banen (tussen de vijf-en zesduizend van de ruim 20.000) en de dienstverlening wordt grotendeels digitaal (ook al wordt er tevens bezuinigd op ict). Werknemers moeten meeverhuizen naar de dertig Werkpleinen.
Al langer loopt er bij het UWV een project om de informatievoorziening te verbeteren via contentmanagementoplossingen binnen de organisatie door het bedrijf Data Direction.

Legacy: killen en migreren


Het UWV (opgericht begin 2002) is het resultaat van een fusie van vijf uitvoeringsorganisaties: GAK, Uszo, SFB Uitvoeringsorganisatie, GUO en Cadans) en hun opdrachtegever, het landelijk instituut sociale verzekeringen (Lisv). Dit leverde een versnipperde informatiehuishouding op die bestond uit zo'n negenhonderd grote, vijfhonderd kleine applicaties en een paar honderd intranet-toepassingen. In de loop van 2011 moesten er nog 24 systemen worden uitgezet en 16 worden gemigreerd naar het IBM-rekencentrum in Brussel.


Halverwege 2008 werd het nieuwe platform of wia-systeem (uitkeringswet WIA als opvolger van de WAO), waar ict-dienstverlener Logica al 2 1/2 jaar aan had gewerkt, stilgelegd. Sindsdien is een noodsysteem operationeel waarbij men gedeeltelijk afhankelijke is van handmatige invoer van administratieve gegevens. Onder de nieuwe CIO Frans Haverkamp gelden vooral standaardoplossingen als leidraad en niet langer het leveren van maatwerk.

Dienstverlening


De Tweede Kamer maakt zich nu vooral zorgen over de digitale dienstverlening d.m.v. het zogeheten e-coaching. Tachtig procent van de ontslagen werknemers komt binnen via internet en zestig procent houdt digitaal hun werkmap bij (sollicitaties e.d.). Hierdoor 'ontmenselijkt' de dienstverlening. Van de overige veertig procent zou een deel niet computervaardig zijn.


De digitalisering maakt dus wederom slachtoffers, ditmaal zowel onder de werknemers als de klanten. Met name de zakelijke dienstverlening (banken, postkantoren e.d.) heeft in de afgelopen decennia massaal banenverlies geleden door kantoorautomatisering; ook de overheid is nu steeds meer aan de beurt.

Jobcoach

De laatste keer dat ik een uitkering moest aanvragen (in de zomer van 2010) werd ik al met verbazing begroet dat ik, onnozel als ik was (zij het niet op het gebied van digitalisering), überhaupt nog persoonlijk langskwam. Dit was zeker niet de bedoeling, zo werd mij aan de balie duidelijk gemaakt.
Ook de jobcoaches zijn sindsdien zoveel mogelijk verdwenen. Nu krijgt men pas na drie maanden werkloosheid een gesprek - en dat nog maar tot halverwege volgend jaar. Men wil naar een persoonlijke begeleiding toe van slechts tien procent (voor de moeilijke gevallen).
Een 'intake'-gesprek om de kandidaat te evalueren lijkt mij, eerlijk gezegd, toch wel het minste dat mag worden verwacht. Zeker nu de arbeidsmarkt steeds ingewikkelder wordt, ook voor hoger opgeleiden. Daarentegen leidt de digitalisering tot precies het tegenovergestelde: in plaats van een verbeterde algemene dienstverlening, een 'exclusieve' of geprivilegieerde dienstverlening. Binnen een andere context heb ik dit ook wel de 'digitale paradox' genoemd. Veel mensen ervaren een dergelijk gesprek overigens als ongewenste bemoeienis.

Archiveringssystemen

Al eerder betoogde ik (in het geval van de IND) dat wie de geschiedenis van (moderne) overheidsorganisaties wil beschrijven in de afgelopen decennia eigenlijk niet meer ontkomt aan een fors hoofdstuk over de ict. Informatiesystemen zijn wezenlijk archiveringssystemen en, behalve boeiende materie, daarmee ook verplichte stof voor archivarissen nieuwe stijl. Gelukkig is er altijd nog het blad Computable of de Automatiserings Gids om ons, bij wijze van alternatieve inventaris of een eerste inventarisatie, op weg te helpen!

3 opmerkingen:

Harde Schijf Vernietiging zei

Het blijft natuurlijk lastig om een orgaan zo groot als het UWV gelijk goed te laten verlopen op het gebied van de digitalisering.

De ICT sector is op dit moment ook hevig aan het veranderen, waar er ook verschillende experts zich opnieuw moeten laten bijscholen vanwege de complexiteit van de processen. Het zal zeker nog wel 10 jaar duren voordat het er enigszins goed staat.

patricia zei

Interessante informatie zeg op dit blog! Heer erg bedankt daarvoor.

Beveiligingscamera set kopen zei

Je ziet bij zulke bedrijven dat er altijd hard aan de voorkant wordt gewerkt van de veiligheid. Goed camera systeem en goede beveiliging rond het hele gebouw en de verzekeringen op orde. Nu beginnen ze aan de achterkan van de winkel te werken om alles goed op pakken maar het lijkt er soms op alsof dat net iets te laat is en dat ze eigenlijk al een paar stappen achterlopen op het gebied van de digitalisering. De efficiëntie is soms lastig te zoeken waardoor er heel veel kostbare tijd verloren gaat met het juist archiveren van de (digitale) informatie.