Bekijk de site
http://kranten.kb.nl/
Sinds enige maanden heb ik zelf ook digitale krantenbanken ontdekt, zoals deze bijvoorbeeld te vinden zijn bij regionale archiefdiensten. Het moet gezegd dat er werkelijk een zee aan mogelijkheden opengaat voor de onderzoeker, zelfs de argeloze lezer van oude krantenadvertenties. Een schilder wiens werk ik verzamel (A.B. Neujean: 1887-1959) en over wie ik tot nog toe bijna niets wist, bleek plotseling een vrij belangrijke persoon te zijn geweest in Haagse kunstkringen voor en de Tweede Wereldoorlog.
Gisteren werd bekend gemaakt dat de Digitale Bibliotheek der Nederlandse Letteren (misschien nog wel bekender onder de afkorting DBNL) een aantal tijdschriften wil digitaliseren, met bekende titels als De Gids, De Revisor etc. Daarmee zou ook het literaire, culturele en wetenschappelijke erfgoed voor het eerst duidelijk zichtbaar worden op het net. De fondsen moeten overigens nog geworven worden (de kop 'Oude jaargangen tijdschriften online' is in dat opzicht wat voorbarig); we zullen dus nog enig geduld moeten hebben ...
Lees het persbericht
http://www.dbnl.nl/nieuws/nieuws.php?l=2010_06_07
De vraag is ondertussen wel of al deze digitalisering van kranten, tijdschriften en boeken (die ik hier gemakshalve even buiten beschouwing laat), kortom geschreven bronnen, niet ten koste gaat van de aandacht voor archieven. Onder studenten is het al vele jaren gebruikelijk om alleen op basis van artikelen in kranten of tijdschriften hun onderzoek te baseren; archieven raadplegen zij nog zelden. De juiste archieven vinden, laat staan lezen is ook verdraaid lastig: voor archivarissen valt hier nog een wereld te winnen.
Het archiefwezen loopt bij dergelijke digitaliseringsinitiatieven inmiddels beslist achter. Er kunnen bijna overal wel scans worden besteld, maar het online raadplegen van belangrijke seriële bronnen als raadsnotulen e.d. is er nog vrijwel nergens bij. Dat is enerzijds begrijpelijk omdat het materiaal vaak unieker van karakter is en dus lastiger bewerkbaar: er moet nu eenmaal zorgvuldiger mee worden omgegaan. Archiefdiensten werken daarom vooral nog met vrijwilligers om archieven vooral nader toegankelijk te maken (op naam e.d.). Men lijkt ook nog sterk te aarzelen welke archieven, uitgezonderd genealogische bronnen, digitaal te willen aanbieden. Daarnaast is men nog te zeer gericht op behoud van papieren erfgoed, dat wil zeggen archieven digitaliseren die er al relatief slecht aan toe zijn.
Het archiefwezen lijkt zich daarmee onderhand het kaas van de brood te hebben laten snoepen. Het was juist op dit terrein tenslotte, halverwege de jaren tachtig (!) van de 20e eeuw, dat een fameus project begon: de digitalisering van de koloniale archieven van Spanje te Sevilla door computerreus IBM.
Lees een uitgebreid rapport hierover
http://www.clir.org/pubs/reports/archivo/archivo.html
Met een beetje vooruitziende blik hadden bijvoorbeeld de archieven van de Vereenigde Oostindische Compagnie, werelderfgoed sinds 2003, inmiddels allang gedigitaliseerd kunnen zijn.
Tot slot nog even terug naar de intrigerende koptitel, dit n.a.v. een leuk berichtje uit de VPRO Gids nr. 23 (5 t/m 11 juni). Gevangenen in Nottingham hebben op projectbasis BBC-archieven gedigitaliseerd, een ideetje van Serco, de onderneming die enkele gevangenissen beheert. De omroep heeft zelf 66 mensen in dienst, die tien jaar nodig zullen hebben voor het digitaliseren van ongeveer een miljoen uur zendtijd.
Elke hulp is daarbij welkom, zeker als dat goedkoop kan. Volgens Serco waren de gevangenen, die allen meer dan vier jaar uitzitten, blij met dit baantje, waarmee ze dertig pond per week verdienden.
Of de BBC het project doorzet is onbekend. Men vreest negatieve publiciteit. Deze geheime samenwerking kwam aan het licht na een WOB-procedure.[!] (zie mijn vorige blog over Openbaarheid)
Lees het originele bericht uit de Daily Telegraph van 23 mei:
http://www.telegraph.co.uk/culture/tvandradio/7598141/BBC-uses-prisoners-to-work-on-programme-archive-plan.html
