Summary
President Reagan secretly recorded phone calls with foreign leaders, it has emerged, outdating practices thought to have been ended after Watergate.
Ronald Reagan
'President Ronald Reagan secretly recorded some of his conversations with foreign leaders', zo ontdekte William Doyle (onder meer co-auteur van de Navy Seals: Their Inside Story) onlangs.
Doyle said Reagan recorded many, but not all, of his phone calls with heads of state through the Situation Room switchboard, so that an accurate record could be kept of conversations that often included translators and bad connections.
“There is no evidence that I have seen that Reagan audiotaped any other closed-door non-public White House business,” said Doyle.
The tapes — found in the Situation Room in response to 1987 congressional Iran-Contra inquiries — were routinely discarded or recorded over, but Doyle received them last week following a Freedom of Information Act request he made in 1996.
Tijdens het Iran-Contra onderzoek kreeg het congres van het Witte Huis te horen dat de telefoonopnamen niet relevant voor dat onderzoek waren. De opnamen bleven aldus geheim, om vervolgens gearchiveerd te worden en verstuurd naar de Reagan Library (waar ze ook geheim bleven).
Invasie Grenada
Zo belde president Ronald Reagan in 1983 premier Margaret Thatcher op om zich te verontschuldigen voor de invasie van Grenada. Dat land was, als voormalige kolonie van Groot-Brittannie, lid van de Commonwealth. In het land had zojuist een marxistische coup plaatsgevonden binnen de regering (met steun van het leger), belangrijkste reden voor de invasie.
De invasie vond plaats op 25 oktober; het telefoontje dateert van een dag later. In het telefoontje toont Reagan zich communicatief weer eens van zijn beste kant. Beluister (en bekijk vooral ook, met onder meer hilarische foto's van Reagan in ochtendjas) of lees een transcript van het telefoongesprek.
De Britse premier daarentegen had bij herhaling de Amerikanen opgeroepen geen militaire actie te ondernemen. Dat geeft het telefoongesprek duidelijk diplomatieke lading, ondanks de verder uitstekende relatie tussen Thatcher en Reagan.
Fake letter (?)
De invasie werd alom veroordeeld en vond vrijwel zonder internationale steun plaats. Volgens de Amerikanen pleegden zij de invasie onder meer op schriftelijk verzoek van de Britse gouverneur-generaal ter plaatse.
Reagan's spin doctors had issued a letter, dated the day before the invasion, in which Scoon allegedly requested a US invasion. In his memoir Survival for Service (2003), Scoon said the letter was probably faked by Washington for Reagan's own purposes
Sir Paul Scoon heeft dit later ontkend; wel had hij via diplomatieke weg verbaal om een invasie gevraagd.
 |
| Sir Paul Scoon (links). |
De brief is gedateerd 24 oktober; Scoon zou deze pas de 27e onder ogen hebben gezien. Amerika heeft altijd ontkend dat de brief vals is en of geantedateerd. Hoe dan ook, Scoon blijft vooral bekend staan als de man 'who invited Grenada invaders', zoals ook blijkt uit zijn necrologie afgelopen jaar in de New York Times.
Invasie op afroep
Dit verhaal doet natuurlijk sterk denken aan de Nederlandse invasie van Engeland in 1688, de zogeheten Glorious Revolution. Ook toen gold een briefje, waarin zeven personen (zes edelen plus een bisschop) de stadhouder van de Republiek der Nederlanden om een invasie smeekten, als een belangrijke pretext.Wegens het vooruitzicht van een katholieke monarch ..
Dit briefje staat ook wel bekend als the Invitation to William en de zeven ondertekenaars als the Immortal Seven. In de brief stond dat indien Willem III Engeland zou invaderen er troepen samen met hem in opstand zouden komen. De brief was in code opgesteld en werd eind juni naar Den Haag gebracht. Een afbeelding van de brief heb ik nog niet gevonden, wel de tekst
Of de ambtenaren van het State Department dit allemaal ook geweten hebben? Interessant blijft dat men zocht naar een legitiem c.q. schriftelijk middel om de eigen acties te kunnen verantwoorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten