Huwelijksakte
Voor archivarissen was de trouwerij van de Engelse kroonprins alvast een grote teleurstelling. Het belangrijkste mochten we namelijk niet zien: het ondertekenen van de huwelijksakte. Dit gebeurde in de 'Chapel of St. Edward the Confessor', buiten het zicht van de camera's in aanwezigheid van slechts naaste familie en getuigen. Om preciezer te zijn akten, want er zijn maar liefst drie exemplaren getekend: twee voor de collectie van Westminster Abbey en eentje voor het koninklijk huis zelf: het register van de Chapel Royal.
Edward de Belijder is overigens de patroon voor moeilijke huwelijken (als dat maar goed gaat) en is de enige Engelse heilige die in zijn middeleeuwse reliekschrijn ligt.
Titels
Kate Middleton stond sinds de verloving vorig najaar beter bekend als Catherine om wat meer zeggenschap aan haar te geven: Kate was te gewoontjes. Nog afgezien van haar niet-adellijke afkomst, geldt ze als een vrij onbeschreven blad.
Het echtpaar zal voortaan door het leven gaan als de Duke en Duchess of Cambridge. Dit werd enkele uren vantevoren bekend gemaakt. Titelbegeving of adelsverheffing staat volledig ter discretie van de koningin; het probleem gold vooral Katherine (mogelijk prinses?). De titel van Duke of Cambridge heeft dan ook vooral te maken met de sociale achtergrond van de huwelijkspartner: een 'commoner'.
De vorige Duke of Cambridge, prins George (1819-1904), was een uiterst kleurrijk persoon (lees meer over hem), in scherp contrast met William zelf. Maar wat niet is kan wellicht nog komen. Voor het grote publiek zal hij tot zijn kroning waarschijnlijk toch gewoon bekend blijven staan als Prince William.
Jurk
Veel was er vantevoren gespeculeerd over de jurk van de bruid: hier ging dan ook de meeste media-aandacht naar uit. Universeel was de bewondering. De keuze voor het ontwerp was enigszins gewaagd - Katherine had tot nog toe geen uitgesproken smaak aan de dag gelegd (alleen de bomen in Westminster Abbey was haar idee) - die voor ontwerper (Sarah Burton namens het modehuis Alexandra McQueen) wat veiliger.
Het eindresultaat, een met kant afgewerkt corset (de naaisters moesten elk half uur hun handen wassen) en uiteraard met lange sleep, had desondanks een hoog Sneeuwwitje of de sprookjesprinses effect. De vergelijking met Grace Kelly, qua jurk, werd het meest genoemd; alleen aan haar eigen uitstraling ontbrak het enigszins.
Pippa Middleton
De bruidsmeid, Pippa Middleton, mag eigenlijk geen wit dragen (als zijnde in conflict met de jurk van de bruid), maar negeerde dit en zag er volgens velen nog beter uit dan haar zuster - al helemaal van achteren met een fraaie S-curve in haar profiel. Alleen haar zonnebank-bruine teint werd door sommigen als een tikje ordinair afgedaan.
Parade der politici
Een faux-pas beging zonder meer Samantha Cameron door als enige geen - voorgeschreven - hoed te dragen, al had ze wel een haarjuweel in. Samantha's kledingstijl is al vaker bekritiseerd als te gewoontjes. Een enkeling sprak van een mogelijke, op handen zijnde constitutionele crisis.
Die werd nog verder aangejaagd door de ronduit flamboyante outfit van (de Spaanse) Miriam Clegg: alsof ze klaar was voor een optreden in een jazz-club of op zijn minst voor de tango. Alleen haar oversized hoed kreeg wat kritiek te verduren.
Of was dit een duidelijk politiek statement vanwege de toenemende onvrede tussen beide coalitiepartners? Mevrouw Cameron keek alvast erg minzaam naar haar rivale, hoewel de beide mannen gezellig keuvelden. Voor David Cameron was er overigens een ruime voldoende vanwege zijn klassieke zwartgrijze combinatie (zwart jacquet, met grijze pantalon); Nick Clegg was daarentegen een en al grijs.
En, alsof dit alles nog niet erg genoeg was, was er het decolleté (en ontblote dijbeen!) van Sally Bercow die daarmee alle conventies en voorschriften negeerde. Het echtpaar Bercow - hij is voorzitter van het Lagerhuis - maakt hier overigens allesbehalve een geheim van: beiden zijn nogal controversieel in hun uitlatingen. Volg Sally op Twitter.
Een recente foto en interview van haar deed toch al de nodige stof opwaaien binnen de Engelse politiek (welke Nederlandse politica volgt haar voorbeeld?).
Invitaties
Het was al met al geen goede dag voor de Engelse politici; de jurk van de partner van David Milliband, gemaakt van taffetta stof, was bijvoorbeeld een en al kreuk na de taxirit.
Vantevoren was er toch al het nodige rumoer ontstaan omdat de beide vorige (Labour) premiers Blair en Brown niet waren uitgenodigd, in tegenstelling tot hun conservatieve voorgangers Major en Thatcher (absent wegens ziekte).
Dit had uiteindelijk vooral te maken met het feit dat de trouwerij, ondanks alle uiterlijke vertoning, geen zogenaamde 'state occasion' was: de invitaties waren bijvoorbeeld voor de helft een persoonlijke gunst van het bruidspaar (bekijk een deel van de gastenlijst).
Ter verdediging werd nog gezegd dat zowel Blair als Brown geen lid van de Order of the Garter zijn, de huisorde van het Engelse koningshuis. Ook dit laatste is overigens weer vrij ongebruikelijk. Met name de vrouw van Blair schijnt hier in het geval van haar ega verantwoordelijk voor te worden gehouden; ze weigerde altijd te buigen voor de koningin.
Parvenus en arrivees
Veel aandacht was er voor het andere 'koninklijke' echtpaar: de Beckhams. En, hoewel haar zelf ontworpen outfit geprezen werd, werd tevens geklaagd dat het ook wel iets erg begrafenisachtigs had. David droeg met trots zijn koninklijke onderscheiding - echter aan de verkeerde kant, iets dat gelukkig nog bijtijds kon worden rechtgezet. Bij aankomst zit de onderscheiding nog rechts op het revers, in de kerk plotseling links. In de kerk gold overigens geen 'seating plan', behalve voor de hoge gasten, maar was het wie het eerst komt wie het eerst maalt.
Als grootste flop gelden de outfits van de prinsessen Eugenie en Beatrice die graag experimenteren met mode, maar dit was niet de juiste gelegenheid daarvoor. En de twee hebben het toch al zo moeilijk met hun gescheiden ouders, die eigenlijk alleen nog om negatieve redenen de pers halen. Hun verschijning werd als slecht passend (Eugenie) en zelfs monsterlijk (de hoed van Beatrice) omschreven.
De eigenzinnige keus van prinses Anne voor een soort bloemetjesjurk van C&A lag daarentegen geheel in de lijn der verwachting.
De Engelsen waren zeer te spreken over de outfit van Maximá, mede vanwege de modieuze vleeskleur of 'nude'. In Nederland vond men het wat aan de saaie kant (benieuwd overigens wat ze morgen aanheeft). Wel was ze duidelijk afgevallen; hopelijk volgt de kroonprins dit goede voorbeeld.
Een opmerkelijke verschijning tot slot waren de drie dochters van Earl Spencer, de broer van Diana, die overigens steeds meer op zijn vader begint te lijken: Lady Amelia, Lady Eliza, en Lady Kitty. Drie hartenbrekers op een rij.
Nawoord d.d. 18 september 2011
De kostuumafdeling van het Metropolitan Museum of Art te NY hield van begin mei tot begin augustus 2011 een van de succesvolste tentoonstellingen van het museum ooit, onder de titel 'Savage Beauty', gewijd aan de nalatenschap van Alexander McQueen. Lees een recensie of bekijk enkele slide shows:
http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-12538028
http://www.nytimes.com/slideshow/2011/05/02/fashion/fmet03.html?ref=design
De jurk van Kate vormde deze zomer het middelpunt van een tentoonstelling in Buckingham Palace die, uiteraard, een record aantal bezoekers trok. Tijdens de preview ervan in juli, bleek de koningin alvast weinig gecharmeerd van de opstelling (It's horrid, isn't it?' Horrible ... it's dreadful). Luister mee ...
De jurk van 'Her Royal Hotness' Pippa Middleton ligt sinds begin augustus in de winkels van Debenhams voor 170 pond.
