Zoeken in deze blog

Translate

maandag 22 maart 2010

Nationale identiteit 1: de Oranjes


De Story - in sommige kringen een gezaghebbend blad - berichtte vorige week dat de koningin erg ongelukkig is met de vele seks in het drama De troon. We zijn inmiddels drie afleveringen ver en eerlijk gezegd vind ik dat nogal meevallen: het blijft gemiddeld beperkt tot één, hooguit twee vrijpartij(en) per aflevering. De indruk die ondertussen vooral blijft beklijven, is die van een half mislukte maffia clan met iets te veel machtsaspiraties.
Zoals al in een eerder blog aangegeven is het bijna onvermijdelijk dat programma's die de geschiedenis als uitgangspunt nemen deels leunen op, lichtelijk overdreven, spanning en avontuur. De Oranjes zijn de afgelopen jaren opmerkelijk genoeg het voorwerp geweest van een hele reeks aan televisiedrama's: inmiddels ieder jaar wel eentje. Vanwaar deze plotselinge belangstelling?

De 21e eeuw toont in elk geval dat de schroom van weleer geheel is losgelaten. De huwelijken van diverse Oranjes (Mabel, Máxima, Laurentien); het overlijden van Claus, Juliana en Bernard; er was stof genoeg voor de pers om over te schrijven. Andere incidenten rondom het koningshuis, vooral in de sfeer van de financiële huishouding, en de gebrekkige regie vanuit het Torentje deden het aanzien beslist geen goed.
Van een tanende populariteit is desondanks geen sprake; programma's als Blauw Bloed bevestigen, integendeel, een louter positief royalty-beeld. Maar de Oranjes liggen meer dan voorheen onder vuur, mede omdat de afstand tot de maatschappij gedeeltelijk is gedicht. De aantrekkingskracht van het sprookje heeft plaats gemaakt voor de hedendaagse celebrity cultuur; de Oranjes zullen in dat opzicht mee moeten gaan met hun tijd.

Dat de radartjes op de communicatieafdeling van Huis ten Bosch in dat opzicht inderdaad niet stil staan, bleek vorige week. In de slag om de media (lees het genereren van positieve publiciteit) heeft de familie nu gereageerd - na eerdere toegiftes aan de pers, bijvoorbeeld speciale fotoreportages - door sinds 19 maart via youtube een eigen kanaal met actuele reportages en oude beelden te beginnen. Het meest bekeken filmpje tot nog toe, is het bezoek van Máxima aan de Keukenhof.

Bekijk het Koninklijk Huis kanaal: http://www.youtube.com/koninklijkhuis

Dit is uiteraard een toegift aan de beeldcultuur van de moderne massamedia. Alleen het Koninklijk Huisarchief blijft min of meer gesloten. De vraag is onderhand alleen hoe lang dat nog stand zal houden. In geautoriseerde biografieën gelooft toch vrijwel niemand meer, zeker niet nu 'ongeautoriseerd' juist een extra verkoopargument is geworden.
En zulke geheime zaken hoeven we er ook niet te verwachten. Het Koninklijk Huisarchief heeft een bijna mythische status, maar is dat wel terecht? In de diverse correspondentie is ongetwijfeld al danig gesnoeid door overijverige particulier secretarissen: grote verrassingen zullen welhaast zeker uitblijven. En voor de echte staatsgeheimen moeten we toch veeleer bij het Nationaal Archief zijn. Het Koninklijk Huis doet er waarschijnlijk dan ook goed aan haar deuren open te gooien voordat zij daartoe door externe omstandigheden alsnog wordt geforceerd.

Geen opmerkingen: